Hyrje
Liverpool shkon në pushimin e tetorit pas tri humbjeve radhazi në të gjitha garat — hera e parë që ndodh në epokën e Arne Slot, i emëruar verën e kaluar. Pas një vere me ngjarje të rënda dhe lëvizje të shumta (shtatë ardhje dhe po aq largime, dy në formë huazimi), skuadra e sezonit 2025-26 ende po lidhet. Dëmtimet dhe pezullimet kanë ndikuar, por problemet nuk kufizohen vetëm te emrat. Më poshtë, një vështrim në çfarë nuk po funksionon.
Kundërshtarët kanë ‘lexuar’ rolin e Gravenberch
Një nga armët kryesore të Liverpool-it në 2024-25 ishte dalja e shpejtë nga presingu fillestar dhe përparimi me ritëm përmes zonave të fushës. Ryan Gravenberch ishte në qendër të dy mënyrave si e bënin këtë: ose me bartje topi për të kaluar presin pasiv, ose duke përdorur më shumë krahët e mbrojtjes në ndërtim (Trent Alexander-Arnold dhe Andy Robertson) kur rivalët i mbyllnin hapësirat holandezit.
Kur ekipet nisën ta mbyllnin Gravenberch, Liverpool zhvendoste një nga mbrojtësit anësorë drejt mesit për të krijuar një opsion shtesë në ndërtim, duke çoroditur presingun dhe duke hapur rrugë vertikale për pasim a bartje. Në ato raste, Gravenberch zbriste përkohësisht në vijën e fundit për të zëvendësuar mbrojtësin që dilte lart, duke ofruar siguri pas shpine dhe lidhje me mesfushorët/wingerët më të avancuar.
Në dy muajt e fundit këto modelet janë shfaqur rrallë. Në fazën e ndërtimit është përdorur edhe Milos Kerkez, por ai nuk është pasuesi më aventurier; për më tepër, kundërshtarët kundër kampionëve shpesh ulen më poshtë, duke e larguar hungarezin nga pikat e tij të forta tipike te Bournemouth (overlapping dhe bartje përpara).
Në krahun tjetër, Jeremie Frimpong dhe Conor Bradley janë driblues të mirë, por nuk kanë të njëjtin komoditet si Alexander-Arnold për të marrë topin brenda linjave dhe për të gjetur pasime progresive. Crystal Palace, në fitoren 2-1 ndaj skuadrës së Slot, përdori një mid-block agresiv me tre sulmues të ngushtë, duke e bërë të vështirë furnizimin e Gravenberch. Kur Liverpool ngjitej më lart, Adam Wharton e ndiqte ngushtë holandezin.
Galatasaray zgjodhi një qasje tjetër në Champions: e joshte pasimin drejt Gravenberch duke prerë opsionet e tjera të shkurtra dhe më pas e sulmonte menjëherë sapo ta merrte topin. Në një episod, Ilkay Gundogan i mbylli Alisson-it kthimin te Virgil van Dijk, ndërsa prezenca e Victor Osimhen e dekurajonte topin te Ibrahima Konate a Dominik Szoboszlai. Lucas Torreira shpërtheu në momentin e pasimit, fitoi topin dhe situata përfundoi me faull taktik të Gravenberch dhe karton të verdhë.
Chelsea, në fitoren e së shtunës, shkoi me man-marking: Enzo Fernandez dhe Malo Gusto ndoqën nga afër Gravenberch dhe Alexis Mac Allister, duke prerë linjat e thjeshta në mesfushë. Edhe kur Gravenberch arrinte të merrte topin nga prapavija, një çast hezitimi mjaftonte që Chelsea të shuhej opsionet e tij të menjëhershme. Në disa sekuenca, Bradley tregoi se mund të rigjeneronte skemat e vjetra duke invertuar e pastaj hapur krahun për të marrë topin, por mungoi ritmi kolektiv për ta shoqëruar lart aksionin.
Slot provoi edhe zbritjen e Gravenberch mes qendërmbrojtësve për të ngritur Kerkez lart dhe për t’i ofruar Konate një kënd pasimi me Szoboszlai, por shpesh pasonte anash, duke humbur momentin për pasime që thyejnë linja. Me një sezon të plotë të të dhënave për metodat e Slot, rivalët po i neutralizojnë më mirë dhe po i detyrojnë të rimendojnë automatizmat e 2024-25. Të pësosh i pari u jep atyre mundësinë të bllokojnë pikat e forta të Liverpool-it.
Gjithsesi, ndeshja me Chelsea tregoi se Slot përshtatet: zhvendosja e Szoboszlai në të djathtë të mbrojtjes dhe futja e Curtis Jones e Florian Wirtz — mesfushorë që lëvizin vazhdimisht për hapësirë — krijuan skena ku Jones çlirohej nga Fernandez, merrte pasimin nga Gravenberch dhe hapte krahun për Salah. Liverpool e bënte rregullisht këtë sezonin e shkuar; tani ka punë për të rilidhur mekanizmat pas pushimit.
Basti me Salah nuk po shpërblen
Në fund të sezonit të kaluar, Mohamed Salah u shpreh hapur se detyrat e tij mbrojtëse janë ulur nën Slot. “Për sa kohë më kursen pa top, unë do të jap me top”, i kishte thënë ai Sky Sports në prill. Skema funksionoi atëherë. Por tani gjithnjë e më shumë skuadra po targetojnë zonën mes Salah dhe mbrojtësit të djathtë pas tij.
Shembull: ndaj Chelsea, Marc Cucurella shërbeu shpesh si dalje e parë, siç e shpjegoi edhe pas ndeshjes: “Salah është gjithmonë gati për të sulmuar, ndaj nëse kalojmë mirë fazën e parë, hapet shumë hapësirë atje.” Salah kontribuon në formën fillestare të presingut, por kur planifikimi taktik i rivalëve bashkohet me rënien e kontributit të 33-vjeçarit me topin, rreziku nis të peshojë më shumë se përfitimi.
Pikërisht për këtë, Szoboszlai ishte thelbësor pa top sezonin e shkuar: mbulonte shumë terren dhe bënte punën e rëndë. Ai u kthye në rolin natyral në pjesën e parë ndaj Chelsea, por problemet e Liverpool-it shkojnë përtej rolit të Salah pa top. Struktura ka mungesë balance që prej fillimit të sezonit dhe intensiteti mbrojtës i periudhës deri te titulli s’është rikthyer.
Diaz dhe Szoboszlai ishin shpesh ‘trigerët’ e presingut si nr. 9 dhe nr. 10 të preferuar. Zëvendësuesit e tyre — Wirtz, Alexander Isak dhe Hugo Ekitike — punojnë, por bashkë me Gakpo e Salah nuk po duken ende si një njësi presingu kohezive. Në penalltinë e fituar nga Galatasaray dhe te aksioni që solli golin vendimtar të Estevao për Chelsea, tema e përbashkët ishte sa shpejt e lehtë u thyen nga kundërshtarët. Kundër-pressi në Turqi ishte i dobët, dhe diçka e ngjashme ndodhi në Stamford Bridge.
Pak minuta para golit hapës, Liverpool u zbulua me një pasim që la jashtë loje gjashtë lojtarë të kuq. Mosbalanca e strukturës u pa qartë edhe te goli i parë i Moises Caicedo — me mesfushën e sezonit të kaluar në fushë. Mac Allister po vuan dhe rikthimi i tij në nivelin e zakonshëm është kyç, pasi kontributet mbrojtëse të tij sezonin e shkuar shpesh kaluan pa shumë vëmendje.
Mungesë alternativash në krahë
Kur Enzo Maresca kërkoi t’i jepte freski Chelsea-t, futi nga stoli wingera si Jamie Gittens dhe Estevao — lëvizje që i kthyen valët. Nga ana tjetër, Salah dhe Cody Gakpo patën pasdite të vështirë me topin, edhe pse Gakpo barazoi përkohësisht në pjesën e dytë.
Opsioni i vetëm natyral nga stoli për të zëvendësuar njërin prej krahëve me një sulmues tjetër ishte Federico Chiesa. Ndërkohë, 17-vjeçari Rio Ngumoha u la jashtë listës së ligës për herë të parë këtë sezon. U vu në pah mungesa e thellësisë në krahë dhe boshllëku i lënë nga largimi i Luis Diaz te Bayern Munich këtë verë.
Vitin e kaluar Salah ishte i padiskutueshëm, dhe Slot shpesh mund të zgjidhte mes Gakpo e Diaz, apo të zhvendoste kolumbianin në krah kur niste si nr. 9. Pikërisht një ndërrim i tillë i duhej Liverpool-it ndaj Chelsea. Në të ardhmen, ndoshta Ekitike do ta mbushë atë boshllëk, por të shtunën ai zëvendësoi Isak, pasi po menaxhohet gradualisht gjendja fizike e suedezit. Wirtz dhe Frimpong janë provuar në krahë, por ende pa bindur plotësisht.
Kjo bëhet problem kur as Salah dhe as Gakpo s’janë në formë. Ata duhet të shërbejnë edhe si dalje presioni për ekipin. Me vështirësitë në ndërtim, shpesh po humbasin duelet individuale. Edhe pse shërbimi drejt tyre s’ka qenë me cilësinë e duhur, mbajtja e topit nën presion do t’i ndihmonte. Diaz e bënte shkëlqyeshëm: fitonte duele, shtynte kundërshtarin mbrapa dhe i lejonte shokët të ngjiteshin. Edhe Salah sezonin e shkuar ishte i fortë në topat e gjatë, duke mbrojtur pozicionin me trup. Këtë sezon, kjo armë është parë më rrallë.
Zëvendësimet e Slot s’po japin efekt
Për herë të parë në 14 muajt e tij në Anfield, vendimet e Slot nga stoli po diskutohen. Zëvendësimi i Isak në minutën e 74-t ndaj Chelsea — edhe pse po rikthehet gradualisht në ritëm pas një vere të trazuar — dukej i çuditshëm teksa ai po hynte në ndeshje. T’i mbash të kënaqur Isak dhe Ekitike ishte sfidë që në letër, por ndoshta fundjava ishte momenti për t’i luajtur bashkë.
Po ashtu befasoi mosaktivizimi i Chiesa-s, në formë të mirë, dhe ideja për ta zbritur Gravenberch në qendër të mbrojtjes teksa kërkohej goli. Slot beson se kur Liverpool dominon topin, përdorimi i holandezit në vijën e fundit e rrit ritmin e qarkullimit dhe presionin. Kjo kishte më shumë kuptim ndaj Palace, kur ndeshja u shty njëkahësisht, por ndaj Chelsea loja ishte e ngushtë dhe kërkonte forcë natyrale mbrojtëse. Një zëvendësim “si për si”, p.sh. Konate me Joe Gomez, mund të kishte ruajtur pikën dhe të jepte bazë më solide për të kërkuar fitoren. Në vend të kësaj, brishtësia mbrojtëse u ekspozua sërish.
Slot ka prirje për të kërkuar gjithmonë fitoren — e admirueshme — por javët e fundit kjo i ka kushtuar pikë. Në fillim të sezonit të parë (2024-25), ai vlerësohej për zëvendësime inspiruese — si përdorimi i Gomez si “closer” për të mbyllur ndeshjet dhe alternimi i roleve të krahëve të mbrojtjes. Edhe këtë sezon nisi mirë me kontributet nga stoli të Chiesa dhe Ngumoha, por së fundmi ndryshimet po i kthehen mbrapsht.
Përfundim
Liverpool duhet të rigjejë automatizmat në ndërtim, të ripeshërojë strukturën pa top dhe të gjejë zgjidhje në krahë. Kundërshtarët kanë mësuar prej modelit të tyre, basti për ta kursyer Salah-in pa top nuk po shpërblen si dikur, thellësia në krahë mungon dhe vendimet nga stoli s’kanë dhënë efektin e pritur. Pas pushimit të kombëtareve, korrigjimet taktike do të jenë vendimtare.
Burimi: The Athletic UK (7 tetor 2025)