Një kundërsulm 8-sekondësh
Topi ishte në zonën e Liverpool-it. Tetë sekonda më vonë, përfundoi në rrjetën e Eintracht Frankfurt. Vetëm katër prekje mjaftuan për të prodhuar një nga shembujt më elektrizues të futbollit: një gol brilant nga kundërsulmi. Andrew Robertson, rreth 15 jardë nga vijë-fundi e portës së vet, dha një pasim të përkryer në gjysmën kundërshtare, duke nxjerrë nga loja shumicën e ekipit gjerman. Hugo Ekitike pastaj bëri tre prekje ideale: e mori topin përtej mbrojtjes së Frankfurtit dhe e dërgoi me qetësi në rrjetë. Gjithçka ndodhi aq shpejt sa vendasit mezi e kuptuan. Goli i Ekitike barazoi shifrat për Liverpool kundër ish-klubit të tij dhe ai zgjodhi të mos festonte; pamjet u shpërndanë gjerësisht nga TNT Sports dhe CBS Sports Golazo.
Frankfurti përgjigjet me të njëjtën armë
Nëntë minuta më herët, ishte vetë Eintracht që kishte goditur në kundërsulm. U desh pak më shumë kohë dhe më shumë ndërveprime — 15 sekonda dhe 13 prekje — por ishte po aq i admirueshëm: një diseksion i pastër i mbrojtjes së Liverpool-it, nga pasimi i parë i Hugo Larsson nga prapavija te finalizimi i saktë i Rasmus Kristensen, me disa ndërhyrje të zgjuara nga Mario Götze e të tjerë.
Pse kundërsulmet na ndezin
Këto aksione janë mahnitëse sepse shpesh janë të shpejta, të pakontrolluara dhe sfidojnë logjikën e futbollit modern. Prej vitesh ekipet kanë qenë të fiksuara pas kontrollit përmes zotërimit të topit; tani, shumë theksojnë edhe goditjet standarde, ku gjithçka është e koreografuar — thjesht shikoni sa të sinkronizuar janë, për shembull, te Arsenali. Kundërsulmi, pothuajse sipas përkufizimit, çliron nga ky kontroll: je i shtyrë prapa dhe — bam! — me disa pasime dhe vrapime dinamike, gjendesh në skajin tjetër të fushës. Është futboll me oktan të lartë, një përzierje mjeshtërie individuale dhe atletizmi. Hapësira e bollshme për një lojtar si Ekitike është e rrallë — dhe pikërisht kjo rrit magjinë.
Momenti i parashikimit
Shpesh golat të marrin në befasi, qoftë një goditje nga distanca apo një kros që një sekondë është anash dhe tjetrën në kënd. Kundërsulmet janë ndryshe: të falin një çast të ëmbël parashikimi. E sheh qartë çfarë duhet të ndodhë për të ardhur goli dhe, kur sekuenca mbyllet me sukses, kënaqësia të shumëfishohet.
Një javë e tejmbushur me gola në Champions League
Dy golat e kundërsulmit në Frankfurt ishin ndër kulmet e një vale golash këtë javë në Champions League: 63 në 16 ndeshje, mesatarisht 3.94 për ndeshje — raporti më i lartë në një raund të vetëm të fazës së grupeve që nga dita hapëse e edicionit 2000-01. Përveç fitores 5-1 të Liverpool-it, Chelsea mposhti Ajax-in me të njëjtin rezultat, Bayern fitoi 4-0 ndaj Club Brugge, Barcelona shkatërroi Olympiacos 6-1, PSG rrëzoi Bayer Leverkusen 7-2 dhe PSV mundi Napolin 6-2. Edhe pse jemi vetëm pas tre javësh lojë, mesatarja e këtij sezoni është 3.7 gola për ndeshje — më e larta në 20 vitet e fundit, një rritje e mirëpritur pas disa sezonesh stanjacioni apo rënieje.
Kontributi i klubeve angleze dhe kontrasti me ligat vendase
Siç vuri në dukje Opta, klubet angleze shënuan 19 gola këtë javë — më shumë se çdo vend tjetër në një raund të vetëm. Ndihmon fakti që ka më shumë ekipe angleze se nga çdo ligë tjetër, por duket sikur Champions League po i çliron në një mënyrë që nuk po ndodh në kampionat. Pas tetë javësh në Premier League, mesatarja është 2.6 gola për ndeshje. Në Bundesligë është 3.3, në Ligue 1 3.02, La Liga 2.6, ndërsa Serie A është vetëm 2.2: fundjavën e kaluar në Itali u shënuan vetëm 11 gola në 10 ndeshje, me katër barazime 0-0.
Pse ka kaq shumë gola në Evropë?
Nevojiten edhe disa javë për të nxjerrë përfundime të forta, por ka disa teori. Më e dukshmja është diferenca në cilësi midis skuadrave: Barcelona–Olympiacos nuk pritej të ishte e barabartë nga këndvështrimi grek. Por kjo nuk i shpjegon të gjitha — përndryshe PSV nuk do t’i kishte shënuar aq shumë Napolit. Në Premier League, së paku, stilet po homogjenizohen me theks më të madh te mbrojtja; ndeshjet me qasje të ndryshme në Evropë mund të hapen më shumë. Po ashtu, dy ndeshjet shtesë në formatin e ri të Champions League mund t’i nxisin ekipet të rrezikojnë dhe të sulmojnë më shumë: në formatin e vjetër, pas tre humbjesh ishe pothuajse jashtë; në ligën e re, ke ende shanse të mira për të avancuar.
Ndonjëherë mjafton të shijosh
Ndoshta nuk ka nevojë të kërkojmë patjetër shpjegim. Më mirë të shijojmë golat dhe futbollin sulmues — e të shpresojmë për më shumë, sidomos kur janë po aq ngazëllues sa dy kundërsulmet në Frankfurt.
(Burimi: Nick Miller, 23 tetor 2025, The Athletic)